Project

Effect van frequente toediening MgCl2 aan drijfmest op ammoniakemissie uit melkveestallen (fase 2)

Magnesiumchloride (MgCl2) is een zout dat door Nedmag B.V. in Noord-Nederland gewonnen wordt. Toegepast in drijfmest kan het, door de binding van ammonium, de emissie van ammoniak uit de mest verminderen.

Op Dairy Campus vindt onderzoek plaats naar de toepassing van MgCl2 in drijfmest. Doel van het project is het onder praktijkomstandigheden vaststellen van het effect van toevoeging van MgCl2 aan mest op de ammoniakemissie uit een melkveestal.

Overmatig beschikbaarheid van stikstof heeft nadelige gevolgen voor biodiversiteit in natuurgebieden. Ammoniakemissie uit de veehouderij is een belangrijke bron van dit teveel aan stikstof en vertegenwoordigt ook een verlies van een belangrijk mineraal voor de landbouw. Als magnesiumchloride (MgCl2) aan dierlijke mest wordt toegevoegd, ontstaat er een reactie van magnesium, ammonium en fosfaat die leidt tot de vorming van struviet. Daarmee is een deel van de ammonium niet meer beschikbaar voor ammoniakemissie maar gaat niet verloren als meststof. Struviet is een meststof en door de langzame werking hiervan komen stikstof en in het bijzonder fosfaat, geleidelijk vrij. De molaire verhouding tussen N:P:Mg in de gemiddelde Nederlandse drijfmest is ongeveer 1:0,38:0,27 . Door verhoging van de Mg concentratie, zal door de P-beperking de totale hoeveelheid te vangen stikstof in drijfmest dus maximaal 38% van de totale aanwezige hoeveelheid zijn.

Eerdere experimenten

Om dit principe onder praktijkomstandigheden te toetsen hebben het ministerie van LNV en Nedmag in 2021 opdracht gegeven voor een experiment op Dairy Campus. Uit eerder onderzoek door Wageningen Environmental Research (laboratorium) en MeetID (pottenproef) was een aanzienlijke reductie in NH3 emissie uit mest gemeten die overeen kwam met de te verwachten reductie.

Bovenstaande bevindingen moesten geverifieerd worden in een opzet en onder omstandigheden die dichter bij de praktijk staat. Dat is gebeurd in fase 1 op Dairy Campus einde 2021/begin 2022. Daarbij werd de benodigde hoeveelheid MgCl2 bij de start van de metingen in één keer toegediend. Dit heeft echter niet de verwachte resultaten opgeleverd. Bij eenmalige toediening aan het begin van de meetperiode is geen effect op de ammoniakemissie gevonden. Alleen in de laatste weken van deze periode is enig effect vastgesteld bij dagelijks toedienen van een MgCl2 oplossing over de roosters. De reden van deze tegenvallende uitkomsten is waarschijnlijk dat het effect van de MgCl2 teniet wordt gedaan door de emissie uit de versie urine van de vloer en de toplaag van de mest die continue wordt toegevoegd door de aanwezige dieren. In fase 2 worden deze bevindingen daarom verder uitgewerkt in een nieuw experiment. De faciliteiten voor het vaststellen van emissies op Dairy Campus bieden ook hiervoor weer goede mogelijkheden. Het MgCl2 wordt nu niet éénmalig maar dagelijks toegediend met een sproeisysteem dat op Dairy Campus aanwezig was. Daarvoor heeft Farmin de ontwikkelde doseringtechniek aangepast.

Doel

Doel van het project is het onder praktijkomstandigheden vaststellen van het effect van toevoeging van magnesiumchloride (MgCl2) aan mest op de ammoniakemissie uit een melkveestal waarbij de volgende variabelen worden gevarieerd: hoeveelheid MgCl2 bij dagelijkse toediening, frequentie van toediening en concentratie van MgCl2.

Het project wordt uitgevoerd op Dairy Campus, Leeuwarden in twee vergelijkbare afdelingen voor het houden van melkvee die zijn ingericht op het meten van ammoniakemissie. Het project levert hopelijk verder inzicht in de mogelijkheden om door dagelijks gebruik van MgCl2 in drijfmest op de ammoniakemissie uit melkveestallen en een doses-responsrelatie. De opzet en resultaten van het uitgevoerde onderzoek zullen worden beschreven in een openbaar WLR-rapport.

De resultaten worden begin 2023 verwacht.